Over de Tiber
11 augustus 2017 - Bracciano, Italië
De rustdag in Napels deed goed en de afgelopen fietsdagen tikten we enkele keren de 100 km aan. Het waren mooie tochten langs de kust en verassend snel kwam de Tiber (of Tevere), de rivier waaraan Rome is gebouwd, in zicht. Rome lieten we rechts liggen, wat nog niet meeviel; als variatie op het spreekwoord bleek dat zowat alle wegen naar Rome leiden! Wel bezochten we de ruïnestad Ostia Antica, de vroegere haven van Rome, en we waren onder de indruk van de opgravingen.
Uiteraard gaat tijdens onze fietstocht niet alles van een leien dakje. Zo zijn de tentharingen intussen aardig aan gort geslagen in de stenige campinggrond. Door het zweten stinken niet alleen onze kleren, maar ook de luchtbedden, want ook ’s nachts is het erg warm. We worden voortdurend geteisterd door de mieren die in kolonnes over onze tenten marcheren, als ware het een Romeinse veldtocht. De campings zijn veel te duur, zeker afgezet tegen de kwaliteit van het internet en de douches. Als wij willen gaan slapen, begint het kinderprogramma, dat tot in elke uithoek van de camping blijkbaar te volgen moet zijn. Mijn luchtbed is lek, wat me doet verlangen naar mijn boxspring. Thijs heeft last van een slaapzak (maar dit laatste probleem is alleen voor fietsers een relevant gegeven).
Overheersend echter is het plezier van het fietsen in een afwisselende omgeving, de mooie vergezichten, de contacten met allerlei prachtige mensen, zoals de boertjes die hun fruit aan ons verkopen en de Italianen in het algemeen. Wat die laatsten betreft kunnen we het stereotype beeld van de Italiaanse automobilist nuanceren; in het algemeen wordt er goed rekening gehouden met ons als fietsende weggebruikers en worden we met enig enthousiasme bejegend.
Intussen zijn we in Lazio aanbeland, om precies te zijn bij het meer van Bracciano. Hier liggen mooie vakantieherinneringen, nu 15 jaar geleden samen met Henk en Marian en de kinderen en het is gaaf hier nu met de fiets te zijn. Het meer is een belangrijke watervoorziening voor Rome, maar het waterpeil is meters lager dan normaal. Het uitblijven van regen en de hoge temperaturen zijn hiervoor verantwoordelijk, maar ook wordt onderzocht of door de recente aardbevingen er nieuwe breuken zijn ontstaan waardoor het water ‘weglekt’.
De komende dagen fietsen we door het binnenland richting Toscane. We laten ons leiden door ons gevoel en de navigatie. Weinig ligt vast (behalve het einde van de vakantie), niet het eindpunt maar het reizen is het doel.
Is hondje kwispel er nog?
Pas op jullie zelf xx
Rian kan gerust zijn: met jullie onwelriekende lijven vallen jullie niet ten prooi aan de schone Italiaanse ragazze!
joke
groetjes, Marian
Weer mooie foto's en verhalen. Leuk om jullie zo te volgen.
Bijzonder om dit samen met je zoon/vader te doen.
Goede reis.
Ben en Ingrid