Breuklijn in de aarde

24 mei 2021 - Trabzon, Turkije

Oostwaarts vervolg ik mijn weg door een soms breed uitwaaierend dal ten zuiden van het Pontisch Gebergte. Waar dit gebergte langzaam naar het oosten schuift, beweegt het gebied daaronder naar het westen. Ik fiets dus eigenlijk precies op de (transforme) breuklijn en probeer uiteraard zoveel mogelijk aan de noordkant te blijven, dat scheelt weer (milli-)meters! Het risico op aardbevingen, die met grote regelmaat op deze breuklijn plaatsvinden, neem ik op de koop toe.

Met de temperatuur neemt ook de verbazing van bewoners over mijn onderneming toe. Op steile hellingen stoppen soms auto`s die me water, fruit of zelfs een lift aanbieden. Het enthousiasme nam overigens af nadat mijn gezicht wat gehavend raakte, dit als gevolg van een struikeling waarbij ik met mijn gezicht op mijn fietswiel viel. Gelukkig raakte het wiel daarbij niet beschadigd.

Dat de bergen niet alleen veel vergen van mij, maar ook van mijn fiets bleek toen mijn ‘onverslijtbare’ Rohloff versnellingsnaaf het plotsklaps begaf. Ik bevond me op dat moment in Erzincan, de stad op de breuklijn die in 1939 door een zware aardbeving totaal vernietigd werd. De herbouw werd op een dusdanig pragmatische wijze ter hand genomen, dat zelfs Tripadvisor hier geen bezienswaardigheid meer kan aanwijzen die de moeite waard is. Dat in de top tien ‘begraafplaatsen’ hoog genoteerd staan, is in dit verband veelzeggend.

De vele klusjesmannen en rommelaars in deze stoffige stad zagen geen brood in de reparatie van mijn achterwiel en adviseerden me ermee naar Istanbul te gaan. Maar daar kwam ik nou juist vandaan! Dankzij de inzet van Arjen Juijn, wiens service zover gaat dat hij voor mij een fiets met de juiste naaf van een klant terughaalt, en Dirk (van Judith), zie zorgt dat het nieuwe achterwiel snel in Turkije komt, hoop ik over een paar dagen mijn fietstocht weer voort te zetten. Een ander logistiek genie, mijn zoon Aart die in Breda woont, was -ondanks het aanbod om een retourticket te vergoeden- verhinderd omdat NAC de play-offs speelde…

Ik ga het even rustig afwachten in Trabzon, een stad in het noordoosten aan de Zwarte Zee.

Foto’s

10 Reacties

  1. Jos Vollebergh:
    24 mei 2021
    Wel jammer voor je zoon: NAC-NEC 1-2 ❤️🖤💚
  2. Joke Wolters:
    24 mei 2021
    Het gaat niet allemaal van een leien dakje, helaas.Verplicht pas op de plaats en de tijd om je wonden te " likken", Theo.Maar jij bent soepel in het gebruik en past je snel aan.
    Je lijkt een beetje op Bram Vermeulen( van Frontlinie), zoon van mijn collega van de Pelgrim Mavo.Maar dan net wat anders.Jij zit niet in oorlogsgebied en bent zelf de cameraman, maar allebei gaan jullie het onbekende tegemoet en maakt verbinding met de plaatselijke bevolking, ver van huis en familie.Gelukkig maak jij het mooie in de mens mee in tegestelling tot Bram, die met oorlog en onrecht wordt geconfronteerd.Maar jullie delen allebei je ervaringen.
    Volgende week hopelijk een verslag over een soepel lopend fietsje en een geheeld lichaam.
    Knuf op afstand!
  3. Rémy en Jeanne:
    24 mei 2021
    Van aardbreuken hier geen last, wel van wolkbreuken!
    Ik neem aan dat je met zó’n gezicht én een kapotte fiets toch van alle kanten hulp krijgt aangeboden!
    Rust en sterkte!
  4. Allard:
    24 mei 2021
    De foto's zijn weer indrukwekkend..... en de firma Juijn mag blij zijn met de mooie reclame voor hun service.
  5. Tom:
    24 mei 2021
    Na de minicolleges van Peter Teune (dynamische klimatologie) nu weer wat kennis opgedaan bij Piket (geo-genese en morfologie) Je bent heel goed bezig, maar dat wist je al. Overigens is het niet per se noodzakelijk de breuklijn van zo dichtbij te bekijken lijkt me. Je bent een bikkel. Goede reis toegewenst. ps als je een paar dagen rust wil hebben, wat we ons kunnen voorstellen, kan dat altijd hoef je geen versnellingsnaaf voor uit Nederland te laten overvliegen.
  6. Ad en Tiny van Wassenaar:
    24 mei 2021
    Dat je gezicht wat gekrast is dat is geen probleem dat groeit wel weer aan, maar dat je nu echt ridder te voet bent is natuurlijk wel een probleem.
    En dat de neutrale materiaalwagen jou met 100 km. per uur voorbij raast is natuurlijk ook schandalig, dan sta je daar te zwaaien met een defect achterwiel als een roepende in de woestijn. Je beklag doen bij de regering van Turkije heeft natuurlijk ook geen zin, dit omdat Marc Rutten heeft gezegd dat hij zich niet kan herinneren dat Erdogan zijn vriend niet is. Onze nationale voetbal trots uit het verleden Johan Cruyff vertelde altijd dat ieder nadeel zijn voordeel heeft, dat van jou is een aanval op je budget en tijd ,het voordeel: je kan nu wel lekker uitrusten .
    Nu nog een tip, vlieg niet over wit Rusland naar huis zelfs een vredelievende fietser is daar niet veilig.
  7. Jan Coppens:
    24 mei 2021
    Tja, die breuken. In mijn vakgebied zijn ze soms nog te vereenvoudigen, maar geven desondanks nog vaak genoeg aanleiding voor problemen. Dat nu de Rohloffnaaf het heeft begeven is wel bijzonder en hopelijk lukt het je om de fiets weer te herstellen en de reis te vervolgen. (Ik ken overigens nog wel iemand met zo'n 'onverwoestbare' naaf, maar denk niet dat die hem kan missen...)
  8. Jet de veer:
    24 mei 2021
    Pech onderweg!! Das vervelend natuurlijk, maar levert ook vast wat op ! Toi toi toi!
  9. Marie Jose:
    25 mei 2021
    Zo te horen kun je wel een paar dagen rust gebruiken. Kun je meteen de rest een beetje bijbruinen, want dit is geen gezicht zo. En vergeet je mondkapje niet, dan vallen die pleisters niet zo op. Maar vooral: nog heel veel plezier en hou ons op de hoogte!
  10. Klas 3Aa:
    27 mei 2021
    Lekker bezig meneer Van Welie!!!!