Georgië, een verscheurd land
12 juni 2021 - Tbilisi, Georgië
Het land waar ik doorheen fiets is ruim anderhalf keer zo groot als Nederland en heeft minder dan vier miljoen inwoners, waarvan een derde deel in de hoofdstad Tbilisi woont. Haar naam Georgië is herleidbaar naar ‘boerenland’ en die boeren hebben -net als ik- te maken met gigantische hoogteverschillen en een stenige bodem. Georgië heeft zich in 1991 losgemaakt van de Sovjet-Unie, maar moest al snel weer enkele delen inleveren bij de machtige noorderbuur, zoals Zuid-Ossetië. Ik fiets er onder langs op weg naar Gori, de geboorteplaats nota bene van Stalin, die ondanks alles hier nog steeds op een voetstuk staat. Ik maak een stop op het plein waar de Nederlandse cameraman Stan Storimans geraakt werd door een Russische clusterbom. De Georgiërs moeten weinig meer van de Russen weten, al vinden ze het wel weer lastig dat ik geen Russisch spreek.
Anders dan ‘boerenland’ doet vermoeden, lijkt het merendeel van de (mannelijke) bevolking automonteur te zijn, of tenminste in auto’s te handelen. Het zijn kampioenen oude-auto`s-op-de-weg-houden. Opvallend is dat afgedankte Nederlandse busjes, met de bedrijfsnaam er nog op, in Georgië een tweede leven hebben. Ik zie mijn oude Chrysler, juist voor vertrek van de hand gedaan, hier ook nog wel op de weg verschijnen. De handigheid en inventiviteit van de vriendelijke bevolking komt goed van pas. Zo bleek het geen enkele moeite te kosten om op zondagmiddag hulp te krijgen bij het vervangen van enkele losgelopen bouten aan de fiets.
Fietsen is hier een uitdaging, tenminste, als je de ‘main road’ links laat liggen. Voor je het weet zit je op een onverharde, banden en zitvlak martelende weg die elk dorpje en elke helling ‘meeneemt`. Soms is er een weg die op de kaart staat aangegeven gewoon ‘verdwenen’ en kun je terug. Maar…. je komt op de mooiste plekken en je hebt veel belangstelling van bewoners en loslopend vee. Het weer is daarbij wisselend, meestal prachtig fietsweer, soms een kletsnatte dag. En vooral veel tegenwind. Dezelfde wind die een vlag, die ik in Kutaisi fotografeerde, zó had geteisterd dat het twee van de vier sterren miste. Symbolisch voor de situatie in dit verscheurde land.
In Tiblisi kom ik terecht in een prima hostel, waar ik de derde Nederlander ben, naast een Rus, een Canadees en een drietal Duitsers. Die laatsten kwamen af op de Georgische techno-scene, maar dat viel dus wel een beetje tegen met een avondklok die stipt om 23:00 uur ingaat. Het feestje wordt dan vervolgens voortgezet op het dakterras van het hostel, met een fantastisch uitzicht over de stad. Na een tijd vooral op mezelf aangewezen te zijn geweest, voelt het sociale leven in het hostel als een warm bad, met mooie gesprekken en uitwisseling van tips. Samen met de voortreffelijke wijn die het boerenland oplevert, reden genoeg om me hier in Tbilisi even `onder te laten dompelen`.
Wat vind ik het te gek dat jij het prachtige en machtig interessante Georgië hebt bereikt, waar zich het grootste deel van een van de mooiste boeken die ik ooit gekezen heb afspeelt, Het Achtste Leven voor Brilka. Mooi dat je al gegrepen bent door de mensen, het landschap en de geschiedenis daar. Ik reis mee !
Als het goed is, heeft Tblisi een uitgebreide theatercultuur. Ruud Raaijmakers, helaas overleden directeur van schouwburg De Lievekamp, met een grote voorliefde voor Oosteuropese gezelschappen, die hij naar Oss uitnodigde, heeft daar ongetwijfeld nog een goede naam. Misschien kun je op dat gebied ook nog wat meepikken (binnen de coronabeperkingen!)!
Fiets ze!
Doe voorzichtig en ben zuinig op je stalen ros.
Hier in Dreumel zitten Arnold en ik vol bewondering je foto’s te kijken en verhalen te lezen. Wat een uitdaging weer en een mooi avontuur. Veel succes en veilige kilometers toegewenst. En bovenal genieten van alles onderweg!! Groetjes Chantal Driessen-Elsen
Veel plezier en succes met je geweldige avontuur en vooral: blijf heel!
Wat een prachtig verslag weer van je indrukwekkende fietsreis!
Hou je taai en geniet vooral van alle nieuwe indrukken!
Hoop dat je in het najaar weer zo een mooie presentatie geeft van deze tocht!
Groetjes