Samarqand
11 juli 2021 - Samarqand, Oezbekistan
Ook al staat het niet in de verplichte topografielijstjes, Samarqand was ooit niet alleen een belangrijke pleisterplaats in de zijderoutes, maar ook de hoofdstad van een immens rijk. De Mongoolse veroveraar Amir Temur (Timoer Lenk) was er verantwoordelijk voor. Op zijn veldtochten in Azië, Afrika èn Europa verzamelde hij zoveel rijkdom dat Samarqand werd opgesierd met talloze paleizen, moskeeën, medresses (koranscholen) en mausoleums. De belangstelling van de Mongoolse leiders ging verder dan de Islam; kunst en vooral wetenschap werden ontwikkeld. Daarmee kreeg Samarqand een leidende positie in het Centraal-Azië van de veertiende eeuw.
En nu mag ik al dat moois (tenminste wat er nog van over is) aanschouwen. Ik waan me niet alleen in een andere wereld, maar ook een andere tijd en kijk m’n ogen uit. Uiteraard vergeet ik niet de oude veroveraar te bezoeken in zijn protserige mausoleum, waar hij te midden van zijn familie en vrienden onder een verrassend bescheiden steen ligt. En dat terwijl hij op een plein even verderop nog een enorme gestalte heeft, zoals hij daar vereeuwigd is op zijn troon, het zwaard zoals altijd bij de hand. Want hij mag dan wel een olijk ogend staartje bovenop zijn hoofd hebben, Temur was een wreed heerser die zijn hand er niet voor omdraaide om zijn architect recht voor een onvoltooid bouwwerk op te hangen als tijdslimieten niet werden gehaald. Daar zou de Nederlandse overheid bij haar aanbestedingen nog inspiratie uit kunnen putten..
De weg naar Samarqand was bijzonder en pittig. Bijzonder omdat de gastvrijheid en behulpzaamheid van de Oezbeekse bevolking grenzeloos lijkt. Pittig omdat de temperaturen de afgelopen week nauwelijks onder de veertig graden zakten. Toen ik op het eind van een dag, aankomend in een klein dorpje er eens ‘doorheen zat’, werd er eerst voor een maaltijd gezorgd en vervolgens stond men erop dat ik bleef slapen. Het werden zomaar twee dagen en nachten waarin ik het Oezbeekse familieleven van dichtbij mocht meebeleven. Ik zat aan bij de maaltijden, ging mee ‘naar school’, zwom in de Syr Darya rivier en sliep te midden van de rest op een matras op de grond. Ik realiseerde me meer dan ooit dat mijn motivatie om te reizen gevoed wordt door een combinatie van mooie dingen, geweldige ervaringen en fantastische mensen.
Dank voor het delen!
Ik ben blij dat de mensen jou zo goed verzorgen. Je wordt er nog niet dikker op, Theo. Laaf he aan het lekkers en al die warmte van die mooie mensen. Liefs uit Wijchen!
Enjoy!
Als je niet op de fiets was, zou ik je vragen om een lap stof voor me te kopen....je kent mijn hobby!🤣 Of een sieraad.....
Bon voyage, mon cher ami, et que l'Univers te protège!
Always keep going.Good luck to you😊😊😊
Wederom indrukwekkende reis; zoveel volkeren, zoveel landschappen. Ik snap dat je je compleet in een andere wereld waant. 5000km alweer in de benen; moet bij tijd en wijle wel zwaar zijn, zeker bij temperaturen van rond de 40 graden. Wat mij blijft intrigeren is de gastvrijheid van de mensen die je tegenkomt. De communicatie lijkt mij toch soms wat moeizaam? Ik ben benieuwd waar je reis eindigt; in ieder geval heel veel succes en zorg goed voor jezelf.