De Banyan boom
14 december 2014 - Tiruchirappalli, India
De Banyan boom is wat tegendraads. Uit de takken, die breed horizontaal uitgroeien, schieten een soort luchtwortels die, als ze eenmaal de grond raken, ook echt wortel schieten. Daarmee ondersteunen ze niet alleen de zware takken, maar zorgen ook voor verjonging. Zo ontstaat er een krans van nieuwe bomen rond de centrale stam, welke op den duur afsterft.
De Banyan boom kan door zijn opmerkelijke wijze van voortplanting (zeg maar ‘wortelschieten’, ik heb er persoonlijk weinig affectie mee) in feite duizenden jaren oud worden. Echt oude bomen vond ik in het Geologisch Fossiel Bomenpark. Hier waren de versteende resten te zien van bomen van twintig miljoen jaar oud. Geologisch overigens ook weer niet zó oud, want laten we niet vergeten dat het Indiase continent zo’n tweehonderd miljoen jaar geleden zich ergens bij de Zuidpool bevond. En daar groeiden ook toen geen bomen! Moeilijk voorstelbaar trouwens, want het is hier –juist nu de stroom weer uitvalt – ’s avonds om tien uur om af te pikken. Sorry landgenoten, ik realiseer me dat jullie momenteel kampen met regen, natte sneeuw en kou.
Ik zag een Banyan met een enorme omvang in Chennai waar ik het Theosofisch Instituut en het bijhorende park bezocht. Na de afgelopen maanden zo’n beetje alle wereldgodsdiensten aan me voorbij te hebben zien komen, sprak een van de uitgangspunten van de Theosofie me bijzonder aan. “Er is geen religie belangrijker dan de waarheid”. Daar kunnen die gasten van ISIS nog wat van leren! (En ja, hier is sprake van enige rancune; ze hebben mijn reisschema immers aardig in de war geschopt). Ik heb inmiddels zo mijn bedenkingen bij de verschillende godsdiensten. Zo knalden er in Puducherry onder de opgeheven armen van het Christusbeeld twee motorrijders op elkaar. Bij een bezoek van een beroemde Hindoestaanse tempel werden mijn sandalen gejat. En Buddha tenslotte, is nou ook niet bepaald een fysiek voorbeeld voor dit door Obesitas geteisterd volk. De Theosofie streeft naar eenheid van volken en onderling begrip tussen religies. Die eenheid vindt zijn symboliek in de Banyan boom. Ik vind de naam Theosofie overigens ook goed gekozen.
Eenheid en onderlinge verdraagzaamheid is ook het centrale thema in Auroville bij Puducherry, een Franse enclave in het voormalig Brits koloniale rijk. Wellicht als reactie op de onderlinge rivaliteit tussen de Fransen en de Engelsen werd in Auroville in de zestiger jaren een gemeenschap opgezet waar het samenleven en –werken centraal stond en o.a. middels meditatie het zelfbewustzijn werd versterkt. Je begrijpt dat mijn nog immer latent aanwezige hippie-gevoelens weer boven kwamen drijven. De lommerrijke gemeente ontstond op een woestijnachtige hoogte rond …. jawel, een honderd jaar oude Banyan boom. Helaas lijdt de gemeenschap aan vergrijzing en is er – afgezien van enkele verdwaalde backpackers die hier een goedkoop onderkomen vinden - van een autonome verjonging geen sprake.
Zoals een boom zich vormt naar de (natuurlijke) omstandigheden, zo draagt ook de Indiase cultuur vele invloeden in zich mee. Zelfs onze voorvaderen hebben hier hun sporen nagelaten, getuige de ‘Dutch Cementry’ uit de zeventiende eeuw die ik ontdekte aan de kust ten zuiden van Chennai bij de restanten van een Nederlands fort. De grootste invloed was uiteraard die van de Engelse kolonisatie. In Chennai logeerde ik in het historische ‘Broad Land’s Mansion’, naar ik dacht een Engelse koloniale woning. Tot mijn verrassing bleek het echter de voormalige woning van een rijke moslimfamilie te zijn. De kamers die wij huurden, waren ooit haremvertrekken. Dan slaap je toch ineens anders….! Over slapen gesproken, de nachten waren kort, want de Mansion was het decor voor een speelfilm die hier werd opgenomen. Aardig was wel dat de regisseur mijn reis dermate interessant vond, dat er een korte docu over werd gemaakt. Binnenkort op YouTube!
De Banyan is van grote symbolische betekenis in de Indiase cultuur; hij schiet uit naar vele richtingen, haalt zijn kracht uit ontelbare wortels, maar stamt af van een sterke stam. “Het ideale symbool van de concentratie van latente energieën die men nodig heeft voor een geestelijke verrijking.” In die zin is de Banyan boom voor mij persoonlijk symbolisch voor de reis die ik gemaakt heb. Een fascinerende ontdekkingstocht, omgeven door vele prachtige ontmoetingen en alle tijd en rust voor bezinning.
Weer een prachtig verhaal. Volgend jaar een Theosofisch café in Rossum aan de dijk onder een oude eik? Ervaringen en levensverhalen uitwisselen als je stopt met werken..... Het eindpunt komt in zicht. Minder dan 600 km! Peanuts voor jou. Zeker in die heerlijke temperatuur. Blijf genieten.
Groetjes Gerard en Gerda
Ik zie dat je nog niet verloren bent voor het onderwijs. Je verhaal van deze keer is bijna een college. Misschien een idee om te kijken of er in Nederland behoefte is aan, en ruimte voor een speciale leerstoel Theosofie. Zou best een kans kunnen hebben.
In ieder geval weer een boeiend verhaal.
Groeten, Henk
Hartelijk dank voor je Nederlandstalige grafzerk van zo ver weg!
Als je even door had gezocht, had je - God of Boeddha of Allah weet! - nog wel een Van Welie i.p.v. deze Van Wede gevonden!
Maakt niet uit, zolang jij maar zorgt dat je op het laatste 'stukje' alles heel houdt!
Hou je veilig!
Rémy
Weer een mooi verhaal. We realiseren ons dat dit een van de laatste verhalen tijdens deze reis zal zijn. We keken er altijd naar uit en hebben er enorm van genoten. We wensen je nog een goede reis de laatste zes honderd kilometer met het weerzien van Rian en je kinderen in het vizier
Ben en Ingrid
Ik ben blij om te lezen dat je nog steeds mooie en onvergetelijke indrukken opdoet zo aan het einde van deze prachtige reis!
Wij hebben genoten van je verhalen over deze bijzondere reis. Geniet van dat wat je allemaal gezien hebt maar zeker ook van dat wat komen gaat, een weerzien met Rian en de kids, geniet van Sri Lanka, een prachtige eindbestemming voor jouw en dan ook jullie reis! Geniet er samen van!
Groetjes Robbert en Lindy
Knuffel
Joke
Fijn om te lezen dat het nog steeds goed met je gaat. Het is inmiddels december en het weerzien met Rian en de kinderen komt steeds dichterbij. Ook het weerzien met ons, je collega's en leerlingen, komt ook steeds dichterbij. Je bent tijdens je reis een attractie voor ieder die jou tegenkomt. Ik vertel hier ook met trots over die bijzondere collega die een bijzondere reis maakt. Zie er naar uit je weer te zien en bij te praten. Maak er nog een paar prachtige weken van. Alleen een straks met Rian en de kinderen.
Groet Bianca
En wat een prachtige foto's weer, vooral van de banyan boom ( nooit van geheurd trouwens), kan onze kroost ook nog wat van leren...van ome Theo.
Veel liefs, Miriam
Geniet vooral van het weerzien met Rian en de kinderen!
Groetjes,
Leonoor
Ondertussen verleggen we hier tijdens de activiteitenweek ook grenzen. Vandaag in de regen en de kou twee keer over de stormbaan geracet met mijn mentorklas en van een zes Meter hoge toren gesprongen. Avontuur in je achtertuin, maar niets vergeleken bij dat van jou! Blijf ervan genieten!
ik ken je, als oud collega van Rian niet persoolijk, maar mocht van haar van je laatste reisverhalen genieten.Heb diep respect voor je wilskracht en doorzettingsvermogen van deze wereldreis, je schitterende verhalen en foto's .IK wil je nog heel veel succes wensen voor je laatste kilometers en het mooie weerzien met Rian en de kinderen.
Het lijkt me inderdaad zeer eenzaam, zo'n lange reis op de fiets, alleen. Maar de vele, vele mensen en bevolkingsgroepen van allerlei pluimage die jij onderweg tegenkomt verdrijft alle eenzaamheid. Ik denk dan ook dat jij, ergens in januari, voldaan terug zult keren in Rossum.
Knap zoals jij zo'n verhaal schrijft over een boom en alles wat daarmee samenhangd. Zoals ik zie is de Banyan natuurlijk ook geen gewone allerdaagse boom. Opmerkelijk dat de groeiwijze en de uitstraling van deze boom voor jou symboliek staat voor deze schitterende reis.
Theo, fiets niet te snel dat laatste stuk want volgens mij houd je tijd genoeg over.
Groetjes van Hans en Janny.
P.S. Kun je voor ons een stekkie meenemen van de Banyan?
(We zoeken nog een grote parasol voor ons terras)
Heel veel groeten uit een herfst (14 graden C) achtig Oss!
Ineke en Frits
met in het vooruitzicht het weerzien met Rian en de kids.
Geniet van de Kerst en van de vakantie die jullie gepland hebben met z'n allen, wat heel bijzonder zal zijn.
Tot volgend jaar en nog heel veel succes.
Liefs Chris en Brigitte
We wensen je samen met Rian en de kinderen nog een paar fijne weken op Sri lanka en een goede terugreis naar het mooie Rossum.
Groetjes Marceline Breddels,Piet van Kessel.
Nogmaals Dank je wel
Nog effe genieten van de rust.......want 1 ding kan ik je vertellen, dat is over n dikke week afgelopen, haha !!
Enne......nog 1 verhaaltje van jouw kant om af te kicken ?
Doei Doei x
Genoeg nieuwe verhalen voor de komende 15 jaar lesgeven neem ik aan?
Een tijdje geleden zelfs lesgegeven in India, in het beroemde ''Van Welie Engels''?!
Ik ben heel erg benieuwd naar de documentaire, die er vast en zeker gaat komen, toch?
Ik heb met plezier uw reisverslagen gelezen en heb het idee dat, hoewel ik niet meer bij u in de les zit, ik toch veel van u heb geleerd.
Merry Christmas!
Al die tijd je avontuurlijke reisverhalen gevolgd. Wat een lef, moed en gevoel voor avontuur moet jij toch hebben. Ik vind dat je er ook steeds stoerder uit gaat zien:)
Wat is het ook snel gegaan allemaal. Jullie gaan mekaar al bijna zien!
Wat een brok aan levenservaring heb jij er weer bij gekregen en het is ook zo gaaf dat jij je droom bent achterna gefietst!
Geniet van je laatste stuk en straks heerlijk uitrusten en genieten van je mooie gezin.
Zet m op Ninja-Theo!
Veel liefs André en Willeke xxx