Fietsen in lockdown Turkije
9 mei 2021 - Zonguldak, Turkije
Het is een unieke ervaring; fietsen in Turkije zonder de hectiek van het drukke verkeer. Alleen bouwverkeer raast voorbij, vrolijk toeterend mij in stofwolken hullend. Mijn gezichtsdoek is om meerdere redenen handig! Politie staat de weinige automobilisten te controleren, maar laat mij meestal ongemoeid. Een jong agentje was zo druk in de weer met zijn jonge vrouwelijke ambtgenoot, dat hij me pas opmerkte toen ik allang voorbij was.
Een schildpad overschatte de lockdown door met een snelheid van zo`n vijf mtr. per uur een vierbaans weg over te steken. Ik heb zijn route verkort en zijn leven verlengd door hem een eind verderop bij zijn vriendjes in een beek te zetten. Beduidend sneller en irritanter zijn de loslopende honden die mijn kuiten zeer aantrekkelijk lijken te vinden. Met mijn Dazer lukt het tot nu toe om ongeschonden mijn weg te vervolgen.
Waar ik me aanvankelijk enige zorgen maakte betreffende de ontvangst door de Turkse bevolking, je bent immers zo`n beetje de enige die vrij mag gaan en staan, word ik overal vriendelijk en behulpzaam bejegend. Mensen kijken verbaasd, zwaaien en roepen “merhaba”. Soms wordt zelfs betaling geweigerd, zoals gisteren voor een overvloedige maaltijd in een wegrestaurant.
Waar het overdag al behoorlijk warm is, steekt er tegen de avond een koude noordenwind vanuit de Zwarte Zee op. Even voor m`n leerlingen, die nu druk bezig zijn met hun examenvoorbereiding: Waarom aan het eind van de dag die wind? En de b-vraag: waarom is die relatief koud?
Op de camping, die gewoon `open` is voor de buitenlandse toerist, heb je het hele veld voor jezelf. Als de beheerder al aanwezig is, lijkt hij zich te schamen om geld aan te nemen voor de koude douche en het niet gemaaide grasveld, dat hij te bieden heeft. Meewarig kijkt hij me aan als ik hem probeer duidelijk te maken dat het prima naar m`n zin is zo!
Morgen keer ik de zee de rug toe en ga ik het binnenland verkennen.
Hettie & Frank
Bedankt !!
Maar het bleek gewoon Theo uit Rossum te zijn.
Als ik mijn ogen sluit fiets ik zo met je mee door het Turks landschap, maar wat een deceptie als ik ze weer open doe sta ik weer gewoon op de veerstoep naar de Maas te kijken, ook mooi ! Maar alleen de koeien zijn hetzelfde. Fijne fietstocht verder.
De colleges van Peter Teune komen weer naar boven drijven. Das war einmal. Turken moeten afzien, toeristen in hun land krijgen alle vrijheid (aldus VK) het is maar dat je het weet. Het zijn vooral de Turken die afzien met jou geen medelijden. Fijne reis 🍀👍 groet Tom en Annemieke