Turkse landschappen
25 augustus 2014 - Göreme, Turkije
Prachtig, zo’n stad als Istanbul, maar ook fijn om weer verder te trekken en te genieten van de weidse uitzichten. Vooral op zondag is het heerlijk fietsen. Minder vrachtverkeer op de weg, veel wandelende mensen in de dorpen en… veel feestjes valt mij op. Zo scheurt mij een luid toeterende bruiloftsstoet voorbij en even later met minstens zoveel herrie een open wagen waarin een jongetje in een prachtig tenue plechtig staat te zwaaien naar de wagen met camera die ervoor rijdt. Och arm, hij zwaait zijn noodlot tegemoet. Innig tevreden schik ik die van mij nog maar eens in de strakke fietsbroek en gedenk met grote dankbaarheid mijn ouders die zich (mij) tot het doopsel, communie en vormsel beperkten.
Als liefhebber van natuurlandschappen kan ik in Centraal Turkije mijn hart ophalen. Mijn voorkeur heeft het woeste landschap waar verwering en erosie de overheersende factoren zijn. Vegetatie is ook aardig, maar maakt ook veel onzichtbaar. Het gebied rondom Ankara is zonder meer spectaculair te noemen. Meteen als je het noordelijke kustgebergte over bent, wordt het droog, kaal en onherbergzaam. De rotspartijen hebben fascinerende vormen en alle kleuren van de regenboog, naar het lijkt.
Na een korte stop in Ankara, waar ik natuurlijk het mausoleum van Atatürk bezocht heb, was Cappadocië het volgende doel. Al ruim dertig jaar vertel ik mijn leerlingen over de fantastische rotsformaties die hier door de werking van water en wind in het vulkanische landschap zijn ontstaan. Wel zo aardig om het nu ook eens met eigen ogen te zien. Dat in de historie de bevolking hier huizen, kerken en zelfs complete (ondergrondse) steden in heeft uitgehakt, maakt het alleen nog maar meer bijzonder.
Alhoewel ik bij voorkeur over successen verhaal, wil ik de trouwe lezers van dit blog een persoonlijk drama niet onthouden. In mijn drang om een kampeerplek aan het water te vinden, zette ik mijn tent op bij een stuwmeer, dat weliswaar half opgedroogd was, maar leek te voldoen. Met sandalen en handdoek naar de waterkant, maar voor ik het wist zakte ik tot ver over mijn enkels in de modder. Met veel moeite heb ik mijn sandalen kunnen redden, maar van zwemmen, laat staan wassen, kwam niets terecht. Stinkend naar de blub heb ik de nacht doorgebracht om de volgende ochtend in een dorp me met veel flessen water weer wat toonbaar te maken.
Overigens bleek ik achteraf illegaal in een beschermd vogelreservaat overnacht te hebben. De rekening werd dubbel vereffend; na het blubberbad bleek ’s morgens ook nog dat ik mijn eerste lekke band had opgelopen…. aan de stekels van de pionier vegetatie langs het opdrogende stuwmeer. En die banden (Schwalbe Supreme 50 mm) waren nog wel naar deutsche Gründlichkeit ‘unplattbar’ volgens de brochure…
Wat landschappen betreft, ook op mijn knar bleek zich een interessante voorstelling te ontwikkelen. Toen ik in het hostel in Ankara mezelf in de spiegel eens stond te bekijken (ik las een reactie op mijn blog dat ik er mager uit zou zien, dat krijg je nou met die selfies..), constateerde ik dat er rode en witte strepen over mijn hoofd liepen. De enige verklaring die ik hiervoor kon bedenken, was dat de ribbels van mijn fietshelm de zon gedeeltelijk doorlaten. Ik fiets nu met een hoofddoekje onder mijn helm. Heb nog even overwogen om hem eroverheen te knopen, zoals Beatrix dat bij haar bezoek aan Oman over haar hoed deed, maar daar heb ik maar van afgezien. Zij kreeg daar toen zoveel commentaar op…
Zelfs op mijn benen ontdekte ik een reliëf van rode bultjes. Na uitgebreid medisch (zelf-)onderzoek bleken het muggenbulten te zijn. Muggen zijn rare beestjes. Met een hoop lawaai draaien ze een tijd om je heen alvorens met een soort van angel binnen te dringen. Ze zetten zich dan als het ware klem, zodat je ze op je gemak kunt elimineren. Handig! Maar je houdt er dus wel die bulten aan over.
Terwijl het in Nederland blijkbaar alsmaar natter wordt, is het hier gortdroog en loopt de temperatuur op richting 40 graden. Ik denk er serieus over om een tropenrooster in te stellen voor de komende etappes.
Vandaag schooljaar geopend door Tom met jouw reisblog als achtergrond. Succes verder en fiets en kijk ze
Wij zijn vandaag gewoon weer begonnen hoor. Ik moet zeggen dat ik de afgelopen zes weken echt niet jaloers op je was. Nu kan ik dat niet meer zeggen. Heerlijk in de warmte buiten zijn, mis ik wel met dit herfstweer. Jammer dat ik geen foto's van de Turkse landschappen zie, maar je beschrijvingen maken veel goed. Het is elke keer weer leuk om te lezen hoe je alles ervaart. Geniet van deze tijd, je bentbalweer bijna op de helft, en zorg goed voor jezelf.
Groeten,
Laurie
Soms , gelukkig niet altijd straft god onmiddellijk kamperen waar het niet mag, foei toch, wat moeten jou L.L. wel niet van je denken. Veronderstel nu dat al die L.L. van jou uit het verleden en ook die in de toekomst gaan kamperen op plaatsen waar het niet mag, dan word het in Europa en ver daarbuiten een grote tentenkamp. Kijk met één onderbroek en 1 ,1/2 fietsschoen de halve wereld rond dat is nog acceptabel, maar fout kamperen !! ,Theo toch. De eerste lekke band dan maar, een Schwalbe Supreme is normaal een band die zeer betrouwbaar is, maar ja de naam Schwalbe, ik zou de naam direct afplakken, straks lig je een keer op de grond nadat je in de afdaling van een of ander bergje je voor of achterwiel in een gat parkeert, en men stopt dan om je te helpen en lezen dan de naam van die superband, dan zal die persoon zijn of haar conclusie trekken, oh het is maar een vallende ster.
En fietsen met een 1 1/2 schoen is nog wel te doen, maar lopen met 1 1/2 voor en achterwiel is toch lastig, eer je dan bij het volgende dorpje bent heb je nog maar één schoen over.
Dus Theo afplakken die banden en met een stift " Vredestein"erop schrijven, dan gaan alle autodeuren voor je open. Fiets en kampeer veilig.
"Welke uitdaging hebben we je op het TBL niet geboden zodat je zonodig deze onderneming aangaat om elders je geluk te vinden". Het antwoord tekent zich af met jouw schitterende verhalen. Veel succes we denken aan je.
Misschien kun je in plaats van illegaal kamperen en foute wasgelegenheden opzoeken toch maar beter gewoon de nieuwjaarsduik blijven doen. Dat is wel legaal en daarnaast zorgt Wout bovendien altijd voor een zeil om op te staan en een kampvuur om ons op te warmen na het badderen. En dan heb ik het nog niet eens over de verzorging van de interne mens.
Ik zal de traditie op 1-jan in leven houden wat ons betreft en zal je komende keer verontschuldigen en vertegenwoordigen.
Succes verder en groet!
hou oe eige goed he jong !!
Theo, je gaat lekker zo.
groet van Hans en Janny.
Welja, nou ook nog de vergelijking met voormalige Hare Majesteit! Maar ja, het was daar ook 40 graden, zei je toch....?
Wij genieten hier van een fantááástisch groene tuin en zeer regelmatig van wat je 'een groeizaam buitje' mag noemen!
Smeer je maar goed in met Autan of zo (heeft Rian ook vast al gezegd)!
Hou je veilig!
Soms ben ik weleens jaloers dat jij een grote uitdaging bent aangegaan....maar die modderbaden mogen dan wat mij betreft achterwege blijven! Ben blij dat het je goed gaat ondanks de vele muggenbulten. Veel succes nog! Groetjes Leonoor
je bent bezig aan een prachtige onderneming en tja, ups en downs horen daar wel een beetje bij. Als het hierbij blijft, zou ik ervoor tekenen. Ik geniet net als jij van (de foto's van) de extreme landschappen. We zijn wel eens over Turkije gevlogen en hebben dus enig idee wat een groot land dit is en wat een uitgestrekte leegtes je daar tegenkomt. Graag sluit ik me bij Rémy (en Wim Daniëls) aan : hou je veilig.
Ben steeds blij te lezen dat het goed met je gaat. Op wat kleine ongemakken na. De foto's zijn weer prachtig. Wat mij betreft hangen we een paar bijzondere exemplaren op in kamer 116. Zoals je al gelezen hebt, zijn we weer begonnen. Na vijf heerlijke weken luieren is het ook wel weer lekker om aan de slag te gaan en iedereen weer te zien. Via je blog ben je er ook een beetje bij. Blijf genieten van al het moois om je heen, de tijd voor jezelf en de mensen die je tegen komt. Doe voorzichtig aan.
Groet Kim
Onplatbare banden bestaan volgens mij helaas niet ;)
Houd het nieuws over Pakistan aub een beetje in de gaten.
We genieten enorm van je reisberichten en leven mee met alle facetten van je tocht!
Gr Marieke en Wout
prachtige verhalen, genieten voor het thuisfront. Ben ook erg benieuwd hoe het je in Iran vergaat. Houdt in de tussentijd Pakistan goed in de gaten; momenteel erg onrustig in Islamabad.
Veel succes, ben benieuwd naar je volgende verhaal,
gr. Arnold.
Een 'unplattbare Schwalbe' ....... dat valt, lijkt me, moeilijk te combineren, zelfs voor een Duitser. Nou ja, zo lang het bij de band blijft, valt het allemaal nogal mee. Zet 'm op. Groet, Eric
Echt prachtige verhalen en supervette foto's. Hier op het TbL loopt het weer op rolletjes, hopelijk loopt het bij jou ook niet spaak. Fiets 'm op.
Groeten Mike en Marlieke
Weer aardig op de hoogte middels jouw avontuurlijke verhalen. Vooral die kampeer- en fietsaangelegenheden spreken me aan, maar zeker ook de beschrijving van de schitterende natuur.
Hopelijk blijft alles (bij jezelf, tent en fiets) heel en kun je lekker genieten tijdens het verdere verloop van je fietstocht.
Wat een indrukwekkend avontuur beleef jij zeg! Ik volg je op de voet, nou ja fiets :) Regelmatig bekijk ik in googlemaps jouw route. Fijn om zo op afstand toch enigszins betrokken te zijn.
Je gaat als een speer. Echt knap met al die niveauverschillen. Ben benieuwd wat je ondertussen weer hebt meegemaakt. Geniet volop van de prachtige natuur en uitzichten en alle bijzondere ontmoetingen en momenten.
Take care!
Ilona
Prachtig verhaal. Ik kan me voorstellen dat jij met jouw kennis enorm geniet van alles wat je ziet. Uit een boekje iets leren is toch iets anders dan in werkelijkheid zien. Geniet en we blijven je volgen.
Gr.
Jos
Het was al laat en ik liep achter met het lezen van jouw blog,maar ik geniet steeds van jouw reisverhalen,de fotos zijn ook erg mooi.dikke kus Dymphi
Dikke kus Dymphi