De onderkant van Nepal

2 november 2014 - Hetauda, Nepal

Het wordt de Terai genoemd, de strook tussen de Himalaya en de grens met India. Het is de andere kant van Nepal; een vlakte! Dat betekent kilometers maken en – omdat daar de meeste Nepalezen wonen - stof happen en veel herrie aan je hoofd. Stof happen omdat asfalt geen zekerheid is op de ‘highway’ en herrie omdat iedereen die een stuur in zijn ene hand heeft, met zijn andere hand op de claxon zit. Verder moet je continu bedacht zijn op rondvliegende fluimen. Mannen èn vrouwen gorgelen de hele dag en spuwen het resultaat met een sierlijke boog de wereld in.

Desondanks zijn Nepalezen  aardige mensen, kleurrijk ook vooral. Ondanks hun armoede (ze staan erg hoog in de Human Development-Index, en dat is geen goed teken) weten ze het leven te vieren. Met name de vrouwen zijn kleurrijk gekleed. Huizen en zelfs vrachtwagens worden vrolijk opgeschilderd. Om de haverklap is er weer een reden om een meerdaags festival te organiseren en gaat de hele meute zingend en dansend door de straten.

In de Terai was ik in Lumbini, de plaats waar Boeddha geboren zou zijn. Alhoewel het boeddhisme in principe geen godsdienst is, wordt hier heel wat afgebeden. Je wordt toch wel stil van de devotie die van het geheel uitstraalt. Op deze plek hebben vele boeddhistische landen een tempel gebouwd, de een nog groter en extravaganter dan de andere. De kroon spant wat mij betreft  Vietnam, dat een hele kermis maakte van hun bouwsel, compleet met park, vijvers en diergroepen.

In de vlakte stromen rivieren die zorgen voor een afwisselend landschap. Hier zijn verschillende nationale parken. Ik heb het Chitwan Park bezocht. Met een tweetal gidsen (dat is verplicht!) een kanotocht en een ‘jungle-walk’ gemaakt. De dag begon met een uitleg wat te doen wanneer je een rhinoceros, wilde beer of tijger ontmoet. De belangrijkste tip was: klim in een boom! De rhino hebben we gespot, maar die was druk aan het baden. De wilde beer hebben we gehoord, maar die was banger voor ons dan andersom.

In Hetauda, net voor de grens met India, bleek er weer een feest aanstaande. En omdat iedereen dan eerst naar de kapper gaat, ging ik maar met de stroom mee. Een belevenis! Eerst werd mijn hoofd gewassen, alhoewel ik net onder de douche vandaan kwam. Daarna de haardos getrimd, uiteraard in stand een. Vervolgens een scheerbeurt waarbij ik tot driemaal toe ingesopt werd en met het mes net zolang werd geschraapt tot ik zo glad was als de spiegel voor me. Als kroon op het geheel onderging ik tenslotte een hoofdmassage die ’s avonds nog nadreunde. Als dit geen nieuwe impuls geeft aan mijn haargroei …

Met mijn eigen onderkant gaat het inmiddels weer beter. Ik zal je de details besparen, maar het heeft me toch een viertal dagen aan mijn bed c.q. badkamer gekluisterd. Ik heb zojuist het visum voor India opgehaald in Kathmandu en vervolg mijn weg nu naar het zuiden. In de reacties op mijn reisverslagen (waarvoor dank – erg leuk en bemoedigend!) lees ik de suggestie dat ik er al bijna ben. Niets is minder waar, het kaartbeeld vertekent. India is een enorm land waar ik nog ettelijke duizenden kilometers te gaan heb!

Foto’s

18 Reacties

  1. Opa Huib:
    2 november 2014
    Ik vind het fantastisch. super
  2. Frank de Kleijn:
    2 november 2014
    Wat een indrukwekkende avonturen! En wat weet jij dat toch leuk te beschrijven en mooi vast te leggen. Ik geniet er elke keer weer van. Zo ook pa en ma. Bij elk bezoek moet ik mijn iPad meenemen zodat ook zij jouw belevenissen kunnen volgen.

    Geniet van de rest van de reis. Wij kijken uit naar de volgende verslagen.

    Groeten (ook van pa, ma en Martijn) vanuit Woerden.
  3. Hans en Janny:
    2 november 2014
    Weer een super verslag! Maar allereerst proficiat met je liefje!! En wat betreft je onderkant...succes er mee en rustig aan! Groetjes van Janny
  4. Lotte:
    2 november 2014
    Mooie foto's en verhalen weer Theo! Hoop dat je maagdarmkanaal wel wat kan hebben als je nog moet beginnen aan India ;) Anders zou ik alvast wat Loperamide inslaan voor de zekerheid! Geniet van de mooie momenten daar. De festivals zul je zeker ook tegenkomen in India, kei-leuk!
  5. Tilly en Jan:
    2 november 2014
    Hoi, wat een prachtig verhaal, met erg mooie foto's. Ik denk dat Pakistan zeker niet mooier was geweest. Wat is het leuk om zo jou avontuur mee te maken, en te genieten van jou verhalen , het doet ons denken aan Patrick, die ook zijn avonturen/ werk,aan ons liet zien.We kijken weer uit naar het volgende verslag.Pas goed op jezelf!
  6. Joke:
    2 november 2014
    HALLO Theo.
    Wat ben je ver gevorderd,maar het is nog een hele reis .
    Maar weer een schitterende beleving, al die kleurrijke mensen.
    Af en toe een paar dagen rust , en je kan weer verder.
    Maar je bent een sterke timmer. Je haalt het wel.
    Tot de volgende brieving gr.jokev.d.Donk
  7. Marie Jose:
    2 november 2014
    Hee Theo,
    Weer een geweldig verhaal. Jij moest zeker wel meer betalen bij de kapper? Ik ben er ook van overtuigd dat je het haalt. Je zit dicht bij het dak van de wereld, dus is het nu vooral naar beneden fietsen!
  8. Joke wolters:
    2 november 2014
    Hi Theo, dank weer voor je verslag! Lijkt me best vermoeiend om zo op te moeten letten, maar.....je bent in het land van de mindfulness en dus accepteer je, zonder verzet, wat er op je pad komt. En je denkt niet aan wat gaat komen aan kilometers....je blijft lekker in het moment! Ik wens een "zennig" nieuw traject met bijzondere ervaringen.
    Big hugh op afstand
    Joke
  9. Rémy en Jeanne:
    2 november 2014
    Hoi Theo,

    Nou gaan we toch niet kinderachtig liggen te mauwen over die paar duizend kilometers, hè?! Wees blij dat je nog lang niet naar school hoeft. Ik hoef dan wel maar een paar kilometer te fietsen of met de auto ( als het morgen regent), maar ik moet wél naar school!! Succes en veel plezier in het vervolg van je race( = fietstocht)! Hou je veilig!

    Rémy
  10. Hettie & Frank:
    2 november 2014
    Ook in Nuenen is je verslag weer met veel plezier gelezen. Mooie foto's ondersteunen de tekst. Prachtig allemaal. Groet.
  11. Anneke en Wim Verhoeven:
    2 november 2014
    Hoi Theo jij hebt er weer een boeiend verhaal van gemaakt. Je hebt weer veel gezien, en mee gemaakt. Prachtige foto's, en vooral de tekst die jij er bij zet. Veel succes met het vervolg van je reis. We genieten er van. Gr.
  12. Huub en Ellie:
    3 november 2014
    Een geweldige verhaal mooie foto's en nog een stuk Voor de boeg succes
  13. Hans en Janny:
    3 november 2014
    Wat dacht je Theo: stront aan de knikker(s) en geen goed gevoel van onderen. Dus: fiets op slot en 'n paar dagen onder de wol.
    Ik hoop dat deze (gedwongen) pauze je goed heeft gedaan, zodat je gezond en wel de grens met India kunt oversteken.
    Ja inderdaad, India is een gigantisch land, dus je bent er voorlopig nog láng niet.
    Waarschijnlijk voor jou ten overvloede, maar pas op (zeker nú) de voeding en hygiene.
    Met een groet,

    Hans.
    PS:
    Je hebt me nooit verteld dat je reis ook safari-en kanotochten zou bevatten. (ik sluit me aan bij de club jaloerse reisvolgers.)
  14. Henri:
    3 november 2014
    Ha Theo,
    Zo leuk en herkenbaar hoe je over Nepal schrijft!
    Ben benieuwd naar jouw ervaringen over India!

    Groeten Henri
  15. Ans:
    5 november 2014
    Blijf genieten van je indrukwekkende reis èn verslag!
    Heel benieuwd of er een "andere" Theo terugkomt in het Osse!!
  16. Paul van der Heijden:
    6 november 2014
    Hey Theo,

    Het blijft mooi en indrukwekkend om je reis van hieruit mee te beleven. Ondanks de onderkant hou je sterk!!
  17. Lutsen:
    8 november 2014
    Hey Theo!

    Geniet ervan in India en wie weet komen we elkaar wel weer tegen.

    Greets,
    Lutsen
  18. Muhammed Sahin:
    9 november 2014
    Mooie stukken, heer van Welie.

    Moge het u goed gaan.